7 Eyl 2010

nefretimin zincirlerini parçalayıp bir piç olduğumu kabul ediyorum

zorlama işte artık!
olmuyor.
kalan son sigarayı yakıp derin bir nefes al.
ve sonra ver.
kopacak zincirlerin işte o zaman(ne zaman),
sadece hayalinin tadını çıkar.
sonra boğul.
ne kadar güzel,
dinlesene bir kapatıp gözlerini...
uzaktan deniz sesi,
kabusunun gölgesi.
tek bir taş
ve etrafında çimler.
kimse olmadan
çıplak ayakların,
çamurda.
ah toprak dinlendirici.
zerre hakkı yoktu sana bunları yapmak için
ama artık unut
ne olur unut
ve devam et.
ve katlan her gün yüzünü görmeye.
yapabilirsin.
sadece bunu.
nefes al ve ver.
ne gördüğünü biliyorsun,
açmadan gözlerini.
gülümse evet
en doğrusu bu.
bekle
sadece ama sadece
bekle.
kim haketmiyor ki.
beyninde dönüp dolaşan
bütün her şeyi unut
farz et kafanı bir yere çarptın
ve tüm hafızan yitip gitti.
boğazındaki çürüklerden ayır
parmaklarını,
onlar olması gerektiği yeri biliyor.
izin ver.
ve yut tüm sözcüklerini,
sessiz kal.
susmak o kadar çok şey anlatır ki
her zaman.
ve herkes bunu bilir.
bilir değil mi?
bilir.
sende,
o da...
kafaya dayanmış o silahtan daha çok inciten şeyler oldu seni hayatta
ve her seferinde ayakta durdun.
şimdi neden yapamayasın.
varlığını da
yokluğunu da
çektin içine.
dolu dolu ellerin.

en iyisi bu.
en iyisi bu.
en iyisi bu.

Hiç yorum yok: