28 Eki 2011

benim canım arkadaşım anne oldu

:)
Ben bugün teyze oldum.

5 adımlık,minnacık bir odanın içinde yaşadık yıllarca...
Her şeyimizi paylaştık...Paramızı, yemeğimizi, içeceğimizi, kıyafetlerimizi, hayallerimizi, üzüntülerimizi, mutluluklarımızı....
Hepimiz ayrı diyarlara yol aldık. Hayallerimiz değişti yıllar içinde. Hayatlarımızdaki insanlar değişti, farklı insanlar girdi. Kırgınlıklarımız değişti, mutluluklarımız değişti, üzüntülerimiz değişti.
Bir tek biz değişmedik.
Biz,Üçümüz...
Farklı yerlerde yuvalar kurduk...
Evlendik.
İlk önce o evlendi.
Canım Özlem'im.
Öyle güzel bir anne oldun ki...
Başar'ımız girdi hayatımıza şimdi. Pamuk gibi çok güzel bir oğlan.
İçim içime sığmıyor.

Geçmişe döndüm sabah 08:30'dan itibaren.. Simge'm bir heyecan Özlem'i doğuma aldılar diye aradığında..
İlk geldiği gün,neşesi,ders çalışmaları, sabah kahvaltıları, gece çekimleri, danslar, gırgır şamatalar ah ahhhh...

Analı babalı büyüsün,nazarlar değmesin umarım.

Şimdi sıra Simge'de..
Sonra ise bende ;)

26 Eki 2011

yüreğim sıkışıyor

nasıl bir ekim bu ya nasıl bir ekim...
nasıl vurdu hepimizi.
hayat devam ediyor evet ama ben iki saatte bir ağlıyorum daha sonra tekrar toparlanıyorum sonra televizyonu açıyoruz ben yine başlıyorum ağlamaya.
W yasakladı haberlere bakmamı netten,tv'den.
Çok etkileniyorum ve daha sonra hasta oluyorum.

Bir çok etkinlik var herkes paylaştığı için ben paylaşmıyorum artık hiçbir link.
Facebook'tan ve twitter'dan yeterince paylaşımda bulunuyoruz.

Gölcük depreminde bir çok yakınını kaybetmiş biri olarak herkese dua ediyorum sürekli.


Embesil gibi yazdığımın farkındayım fakat şu an yine sinirlerim bozulmuş durumda!
Sen orada sana yardım etmeye çalışan askerlere nasıl tuzak kurabilirsin,nasıl katılaşmış, nasıl gözü kör olmuş bir insanlıktır bu!
Neyse ağzımı açmıyorum ben...
Çünkü küfürden başka bir şey çıkmıyor şu günlerde!