7 Haz 2010

taş


Ağır ağır
Batıyorum
En dibe…

En doğru,
En düzgün,
En sıra dışı;
Yaptığım iş bu…

Batmak.
Ağır ağır.

Üzerine kustuğum
Kelimelerimden
Damla damla
Safra akıyor,
Artık.

Sus’ma’lı diyorum,
Yetme(z)di diyorsun.

Daha kaç sigara söndürebilirim?
Daha kaç gece bilinçaltımın renklerinde kaybolabilirim?

Hayal’etim;
Bulutlar kapladı bak
Dört bir yanı.
Geçmişin gölgesiyle
Bağladığımız yüzlerimizi
Çözemeyelim diye.

Yağmur da yağar belki,
Kendine saçma bir vaftiz
Misyonu üstlenerek.

Ve ben;
Saklandım,
En kuytu köşelerime,
Ne olur,
Ne olmaz diyerek.

Farkındayım,
Üzerine kustuğum kelimeleri
Bile çarşafa soktuğumun.

Yapacak bir şeyim
Var mı?

Tek elimde vicdanım,
Tek elimde hiç sönmeyen yangınım.

Hiç yorum yok: