"""""bu yarasama ilk yazım burdan...onu nasıl bulduğumu hala idrak edemiyorum.. bu şans mı? yoksa kader mi? bilemiyorum.. ama ne olursa olsun!! mutluyum... sokak lambaları vardır gece puslu bir ışık verir ve ben o sahte ışıkta uçarken çarpştım yarasamla.. oda görmüyordu bende... yere düştük.. sersemlik ve şaşkınlık yığıldı üzerimize.. gözümü açtım sonunda.. ve karşımda bana bakıyordu.. içime girdi bütün ruhu o bakışlarıyla.. derimi yüzdü gözlerimi kör etti..titriyordum... kalbime dokundu... o simsiyah kirlenmiş.. lime edilmiş minik kalbimi avucunun içene aldı..korkma dedi sessizce.. yükselmeye başladık.. herşey küçülüp noktalaşmaya başlamıştı.. ve ben en köhne karanlık hücreme attığım maviyi hissetmeye başladım..sadece gökyüzü sadece sen ve ben kalmıştık..birde o parlement mavisi..bıraktım usulca kendimi.. bıraktım geçmişte beni kırbaçlayanları.. zincire vuranları... artık neden diye sormuyordum..Tanrı bana her başlangıcın bir bitişi vardır dedi.. sevgi ebedidir diye fısıldadı.. aynı Tanrın gibi.. ona dedim ki,Tanrım seni sevdiğim gibi onuda sevebilirmiyim! bana sadece şunu söyledi!.. SONSUZLUK inanmaktır.. seni seviyorum yarasam... seni seviyorum....................... """"""
işte bu yüzden beni alıp götürmesinden dolayı her şeyi unutturup yeni başlangıçlar yaptırmasından dolayı,bana inanmasından dolayı,bana güvenmesinden dolayı,sonunun olmayacağını düşünmesinden dolayı....uzar ve gider bu böyle..
Eternal Sunshine of the Spotless Mind'ı izleyin!..
başka sözüm yok...
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder