içimde ki boşluğu farkettim bu gece..
dolmak bilmeyen ve damla damla boşalan...
her gün aynı tekrarların arifesi..
ne haddinden az ne haddinden fazlaydım aslında
tam kararındaydım
kararlarımın gölgesinde..
kayboldum..
yere atacak ne kaldı ki ufacık ellerimde...
arsız bir çocuk gibi tükettim son ekmek kırıntılarımı da..
zamansızca..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder