kaçacağım

sarp bir kayalıktan düşüyorum..düştüğümü hissediyorum..
can çekişiyor sözcüklerim parmak uçlarımda...
darağacında asılıyor...sallanıyor..nefessiz kalıyor..
ihanet eden sözcüklerim var hayata...
bana arka çıkmayan her koşulda zorlayan canımı sıkan boğan yorgun düşüren yine de sevmeye çalıştığım hayata...
göğsümde simsiyah atıp duran o et parçasını söküp atma isteği uyandıran bu hayata...
tüm iyi niyetimle insanlara bulaştırdığım yaldızlarımı çaldı bu hayat...
kanatlarımı kopardı..
kötülük beklemediğim..yalan ikiyüzlülük nedir bilmediğim bu hayat...
kanatlarımı kopardı ve yaldızlarımı çaldı...
güvensizim artık hayat! ne mutlu sana! sen kazandın...ben kaybettim..!
kaçacağım hayat!...emin ol kaçacağım...bu malubiyete katlanmayacağım...
güven duyulan yalanın olmadığı ikiyüzlülükten hak yemekten haberi olmayanların da varolduğunu sana göstereceğim...
ya da....
göğsümde ki o simsiyah atıp duran et parçasını koparıp atacağım ve yine kaçacağım senden!...