6 Ara 2011

daha fazla parçalarıma ayrılamam derken hep daha fazla parçalanıyorum

Önce büyük büyük annemi kaybettim...
1 aralık günü ise babaannemi...

İçimde çok büyük bir boşluk var. Dolmayacağını bilmek ise en kötüsü...

Babaannem öldüğünde bu kadar etkileneceğimi, bu kadar üzüleceğimi hiç düşünmezdim. Ama 6 gündür dinmek bilmiyor yaşım.

Olduğum yerde,
siyah beyaz bir kareyim geçmişten.

Tek istediğim mağarama sinip,yüzyıllar boyunca uyumak.

Babaannem masallar anlatırdı bana küçükken... Öyle kimse bilmezdi kendi uyduruverirdi.
Ah bir hatırlayabilsem...


En kötüsüyse, bu günleri yalnız atlatmaya çalışmak.

ve üstüne üstlük ciğerlerimi üşütmüşüm.

öyle mutsuzum ki.
öyle yalnızım ki.

Hiç yorum yok: